STRACH

To jest najgorsze, gdy obudzę się w nocy i zaczynam myśleć, za dużo myśleć, a potem to już samo się nakręca do chwili aż zadzwoni budzik o 4:50

Poniższy wiersz znalazłem tutaj i publikuję, bo obrazuje to dokładnie.

Strach przynosi myśli.
Tysiące myśli.
Jak i gdzie?
Czemu i kiedy?

Zasiewa niepewność
I podejrzenia.
Zabiera marzenia
I radość.

Oddaje pustkę...
Dumnie patrząc na swoje dzieło-
Człowieka, który niszczy siebie.
Przez - samego siebie.