SU

Lokomotywa spalinowa SU-45, to dla mnie jedna z najładniejszych spalinówek, ma taką miłą "dziewczęcą" urodę frontu, słuszne rozmiary i dobre proporcje (taki np. Rumun wygląda chuderlawo, mimo iż jest stworzony do cięższej pracy). W dzieciństwie jeździłem składami ciągniętymi przeważnie od Kędzierzyna przez takie lokomotywy. Nierzadko były to Bipy czyli piętrusy, w których na górnym poziomie jechało się najlepiej! Lokomotywy SU-45 zawsze zaskakiwały mnie swoim kształtem kabiny - takie powyginane w trzech płaszczyznach czoło tworzy efekt, że za każdym spojrzeniem kształt loka się zmienia ponieważ zmienia się perspektywa patrzenia na poruszający się pojazd. To mnie fascynowało, do tego jeszcze żółte malowanie (także intensywna lub blada zieleń) tego łukowego fragmentu. Dziś "Fiatów" nie spotyka się już na "podsudeckiej", transport osobowy tworzą szynobusy albo elektryczne kible.
Spacerując niedawno po dworcu w Kłodzku zobaczyłem jedną SU po modernizacji i w nowym malowaniu - nazwa przemianowana wg pierwowzoru na 301D (301Db-141), podszedłem, diesel pracował ale nie doczekałem się manewrów - jedynie Stonka odczepiła od niej resztę składu i dołączała go na torze obok. Obok podjechał jeszcze zatrzymany na semaforze skład towarowy z ST-44 w brzydkim ciemnym malowaniu - potężną spalinówką, którą przerysowywałem z katalogu PIKO i nigdy nie udało mi się jej posiadać jako modelu choć bywały w Składnicach Harcerskich.
Udało mi się chociaż przejechać normalnym składem z wagonami osobowymi 1 i 2 klasy, bo był to pociąg zmierzający docelowo do Czech, więc był "normalny" ciągnięty przez elektrycznego loka. Trasy lokalne w Kotlinie Kłodzkiej zdominowały niestety paskudne "Kible", których nienawidziłem już od dzieciństwa za wygląd dziadowskich mięczaków (ten front!) - nazywając je żółtymi gnojami (malowanie zółto-granatowe)