marzenie na skalę trzech województw

Sam nie wiem jak nazwać, czy zdefiniować minione weekendowe dni z poniedziałkiem włącznie. Realizacja marzenia, osiągnięcie dawniej nieosiągalnego celu, czy też po prostu szaleństwo to było?! Faktem jest, że całe zamierzenie udało się zrealizować od piątku do poniedziałku, a trasę znam bardzo dobrze, bo to drogi wojewódzkie i krajowe, którymi od wielu lat corocznie zaliczam wakacyjne lub wrześniowe odwiedziny Kotliny (autem), więc najbardziej prawdopodobnym stwierdzeniem jest powiedzieć, że 240km w jedną stronę - i to jest prawda! Dziś - we wtorek - gdy wszystko już się szczęśliwie zakończyło mam jak zwykle ogromnego doła, tak wielkiego, że chętnie bym rower wystawił na OLX, teraz, w tej chwili. Myśli kotłują się, sprzeczności zderzają się ze sobą, a ja zderzam się z rzeczywistością i nie wiem, o co w ogóle chodzi. Raczej to przejdzie w ciągu tego tygodnia, bo to jest tak zawsze, gdy nagle kończy się znaczące wydarzenie, do którego człowiek się przygotowuje, realizuje je lub po prostu żyje nim. Tak jest w pracy - po skończeniu dużego projektu, tak jest podczas końca prac nad zdjęcia i tak też się stało teraz - po powrocie z tego nietypowego wyjazdu. Cieszy mnie fakt, że przynajmniej rodzina postrzega to z zaskoczeniem, zdziwieniem i niedowierzaniem, bo gdy wygrywam jakiś konkurs foto lub kończę jakiś własny projekt, to mało kogo to interesuje, a tu proszę - coś tak potocznego jak jazda na rowerze przynosi jakieś tam uznanie. I o tym tu dziś chciałem sobie powylewać tekst...

A może jednak sprzedać rower?! ;)

Na zdjęciu u góry droga nr 457, którą z Lądka pokonaliśmy (z kolegą) dystans do Głuchołaz - co okazało się wspaniałym pomysłem, dużym skrótem i urozmaiceniem krajobrazowym oraz samą przyjemnością jazdy - Czesi mają znakomity stan dróg!

#zapiskiztrasy