chwile z Kotliny

Pojęcie piękna jest względne, każdy z nas postrzega je subiektywnie. Kiedy kilka lat temu odwiedziłem Pragę byłem kompletnie załamany, okazało się że całe stare miasto jest odnowione i trudno będzie znaleźć motywy starych odrapanych murów, sypiących się tynków, łuszczących się starą farbą drewnianych elementów i tak dalej, nie dopisała też pogoda i wszystko ogólnie było do dupy! Dziś myślę, że po prostu trafił mi się taki kiepski moment życia na zrobienie akurat w tamtym miejscu zdjęć. Szkoda też, że dopiero rok później przeczytałem „Gottland” Mariusza Szczygła, bo to byłby niezły punkt wyjścia do własnej interpretacji Pragi.  To nieco dziwne, bo odwiedzając miasta w Belgii np. Brugię te stare kamieniczki owszem także były odnowione jednak w sposób który wcale nie zatracał ich szlachetnego starzenia się!
Moja wizja piękna doskonale rysuje się w starych często zaniedbanych i sypiących się miasteczkach Kotliny Kłodzkiej. Odwiedzam te okolice od wczesnego dzieciństwa i zawsze z największą przyjemnością tam powracam, choćby na kilka dni – to wystarczy aby doświadczyć chwili. Dawniej jeszcze dochodziły do tego uroki przejazdu pociągami na przepięknej tzw podsudeckiej magistrali nr 137, na której już w Kędzierzynie przepinano lokomotywę na parowóz a w późniejszych latach na przyjemną spalinówkę, nudne elektrowozy ze swoim bagażem trakcji nigdy nie miały tam wstępu i do dziś nie mają, niestety kilka lat temu zlikwidowano bezpośrednie połączenie Katowice-Kamieniec ząbkowicki… W tym roku starczyło jedynie na Bystrzycę Kłodzką i najbliższą okolicę. Przyjechałem pociągiem kilkanaście po 7mej. Możliwą aurę kalkulowałem 50/50, bo gdyby padało to także miałoby swój urok. Było trochę wietrznie, przez co cały dzień słonce walczyło między chmurami co zawsze daje interesujące efekty na zdjęciach. Chodziłem po tym zapomnianym miasteczku, rozmawiałem z ludźmi na zaniedbanych podwórkach zaczynając mój dialog słowami „piękne miasteczko…”. Sytuacja jest kiepska co z resztą obserwuję od lat, ci którzy mogą uciekają stamtąd za granicę lub po prostu daleko, wydaje mi się że ostatecznie gwoździem do trumny dla większości tych pięknych okolic była powódź w 97… „Panie co tu jest pięknego, to slamsy są…” powiedziała mi starsza mieszkanka z którą przegadałem dobre pół godziny kończąc rozmowę oczywiście na temacie krajowej polityki. Rynek w Bystrzycy jest kompletnie rozkopany. Będzie kostka, będzie ładnie dla mieszkańców i turystów o innym, zdecydowanie bardziej „typowym” poczuciu piękna ode mnie. Wrócę znowu za rok, zobaczę odpicowany rynek, może odwiedzę pana Nowakowskiego, który zapraszał na kawę gdy będę następnym razem o ile jeszcze będzie tam mieszkał bo podwyższa czynszu o 100% może to zmienić. Taka jest i pewnie długo inna nie będzie moja ukochana Kotlina. Do niej chcę powracać by złapać trochę świeżego oddechu i znowu podziwia, rejestrować moje wyobrażenie piękna.